Grad Doboj se prvi put pominje u pisanim dokumentima 1415. godine, u izvještajima dubrovačkih putnika.. Izgradnjom tvrđave u 13. vijeku i nevelikog prostora oko raskrsnice puteva na platou ispred ulaza u tvrđavu, postao je dobojski srednjevjekovni trg.

Rezultati arheološko – istorijskih istraživanja, naročito onih do kojih se došlo obimnim radovima u drugoj polovini 20. vijeka, pokazuju postojanje jednog, inače vrlo rijetkog kontinuiteta ljudskog naseljavanja i življenja oko Doboja.

Grad posjeduje i veoma atraktivne i značajne turističke kapacitete, kao što su Dobojska tvrđava, Sportsko-rekreativni centar Preslica i Goransko jezero i dr. U Strateškom planu razvoja Doboja predviđeno je da se grad pozicionira kao vodeći saobraćajni, komunikacioni i distributivni centar Republike Srpske, BiH i regije zapadnog Balkana, sa razvijenim pratećim uslugama i industrijama.

Strategija predviđa i da Doboj bude kulturni, obrazovni i sportsko-rekreativni centar regije, kao i najuređeniji i turistički najatraktivniji grad na rijeci Bosni.

Doboj je saobraćajni centar RS i BiH, gdje se nalazi sjedište Željeznica RS, kao i najznačajniji putni pravci, pa je samim tim predodređen za trgovački centar, što uistinu i jeste, i u tom pogledu njegovi kapaciteti stalno jačaju.

U Doboju je i veoma razvijeno visokoškolsko obrazovanje, gdje okosnicu čine Saobraćajno-tehnički fakultet i šest fakulteta koji egzistiraju u okviru Pavlović univerziteta, te Visoka poslovno-tehnička škola, kao i Visoka medicinska škola i nekoliko privatnih visokoškolskih ustanova, što Doboj čini univerzitetskim i studentskim gradom.